Luxor
In het kille ochtengloren groette de zon de vruchtbare Nijlvallei. Geruisloos zweefden we boven de armtierige plattelandshuisjes met hun veel te kroostrijke, op hun dak slapende gezinnen.
Posts
Zomer
Wat gaat de tijd snel. Te snel. Het is intussen zomer en de winterse kaalheid van het noordelijke kille Vlaamse land, heeft plaatsgemaakt voor het diepgroene landschap dat me dierbaar is. Mijn thuisactiviteiten, waaronder het tikken van allerlei (al dan niet verkeerde) visies op deze blog, maakte even plaats voor een welverdiende adempauze. Het bezoek aan mijn tweede thuis is intussen ook alweer een deel van mijn levensgeschiedenis en de tocht bleek bij momenten memorabel. Ginds zag ik de zonsopkomst in het kille ochtendgloren, boven de vruchtbare Nijl-vallei. Geruisloos zweefden we boven de armtierige plattelandshuisjes en hun veel te kroostrijke, op het dak slapende, gezinnen, Ik droomde weg in de grandeur van het “Old Winter Palace” en haar lang vervlogen tijden, nipte whiskey en rookte tabak in de fluwelen zetels waar Lord Carter ooit zijn verkenningstochten uitwerkte. Ik wierp mezelf terug in een lang, voorgoed vervlogen tijd. Constant bedacht ik in hoeverre deze v...