Ecologie, migratie en de eis om werk

Om de Kyoto-doelstelling te halen, moet Vlaanderen tegen 2012 5,2 % minder broeikasgassen uitstoten dan in 1990, een doelstelling die we klaarblijkelijk nu al halen. In 2007 stootte Vlaanderen reeds 7,1 % minder uit. Denken dat het gedrocht genaamd "Klimaatplan" dan toch geen scheet in een fles blijkt, is na een blik op het Voortgangsrapport 2008 van het Vlaamse Klimaatsbeleidsplan, helaas niet de juiste (naïeve) conclusie. De daling van de broeikasgassen is nl. volledig te wijten aan de spectaculaire daling van methaan, lachgas en fluorverbindingen, in de eerste plaats afkomstig van de industrie. CO2 neemt in 2007 zelfs nog toe (!!!) met 5 % tegenover 1990. CO2 is dan ook rechtstreeks gelinkt aan de verwarming van gebouwen en aan transport. De industriële uitstoot daalde in 2007 met 14,5 % tegenover 1990. Ook de elektriciteitsproductie en de landbouw doen het goed. Grote boosdoeners zijn dus de extreem slecht geïsoleerde gebouwen in België (slechtste van Europa !) en de fijnstof uitbrakende transportsector die in 2007 zelfs 20 % meer bedroeg dan in 1990. Het feit dat de vlaamse upper-dandy Kris Peeters (CD&V) komt verkondigen, dat hij van Vlaanderen het transitland van Europa wenst te maken, geeft m.a.w blijk van een grenzeloze seniliteit. Echt structurele maatregelen om de uitstoot binnen de sectoren bouw en transport naar beneden te krijgen blijven uit. Minister van Leefmilieu Crevits (CD&V) heeft wel strengere isolatienormen afgesproken, maar in vergelijking met de buurlanden staat Vlaanderen echt nergens. Wat de transportsector betreft, zonder een slimme kilometerheffing zullen we de uitstoot nooit naar beneden krijgen. De daling in de industrie is voor het grootste deel te wijten aan de toevallige warme winters van de jongste jaren (hoera voor de opwarming van de aarde...), de hoge energieprijzen en het plaatsen van filters. Dat laatste is een goede zaak, maar het blijft eenmalig. Met energie-efficiënter produceren heeft dat hoegenaamd niks te maken. In 2002 beloofden de grootste bedrijven in Vlaanderen om tegen 2012 15 % energie-efficiënter te zijn. Na 5 jaar is dat amper 5 % waarvan amper 1 % te wijten is aan energie-efficiëntere productieprocessen. De rest is het gevolg van schaalvergroting. Er is dus ook voor de industriële wereld nog bitter weinig veranderd en een hele weg te gaan. Het leidt geen twijfel dat we bezig zijn aan inhaalbeweging voor wat het particuliere deel van de CO2-koek betref. We slaan met zijn allen aan het isoleren en de commercie heeft geld geroken, waardoor men nu als potentiële geldbron (lees consument) om de oren wordt geslagen met subsidies en reclame allerhande i.v.m. alles wat groen is, of kan zijn. Zonnepanelen, zonneboilers, hoogrendementsglas, pelletkachels... Milieu is een merknaam geworden. De omslag naar een hoger rendement van ons energieverbruik is ongetwijfeld aan de gang, maar het kan dus beter. Het trieste van de hele tendens is dat de boodschap bij de massa niet is ; "de aarde is bijna compleet verwoest, laat ons dat wat ons rest koesteren". Neen, de boodschap is : "hoeveel brengt het mij op, hoeveel kan ik besparen". Zonnepanelen zijn een hip hebbeding geworden, welke de buitenwereld bovendien het signaal geeft dat men bezorgd is om het milieu en "intelligent" nadenkt over onze belaagde biosfeer. Dat deze zonnepanelen even snel worden "geconsumeerd" als pakweg de tweede wagen, de plasmatelevisie, de nieuwste MP3 weldra even doordeweeks als een plasmatelevisie. De vraag stelt zich of al deze energie- en milieubesparende maatregelen geen hypocriete dekmantel zijn om nog meer prullaria aan de koopverslaafde man te brengen. M.a.w. ; wat is het nut van al die zogenaamd "groene" maatregelen en produkten, als we het gebruiken om met dezelfde actuele druk op het milieu des te meer te kunnen consumeren. Een voorbeeld : Een electro-installateur vertrouwde mij toe, dat bepaalde lui de zonnepaneel-subsidies met plezier aanwenden om hun electriciteitsfactuur laag te houden, zodat ze hun lang gekoesterde natte droom, een verwarmd overdekt privé-zwembad, eindelijk konden financieren, zonder torenhoge bijkomende electra-kosten... Dagelijks krijg ik te maken met mensjes die zich tot op heden geen moer interesseerden in CO2 en milieu-problematiek, maar die er, nu het gesubsidieerd wordt en "eco" m.a.w. de bankrekening kan helpen floreren, als de kippen bij zijn om hun zonneboiler te installeren. Nu, verwachten dat de mensenmassa aan het "ecologeren" gaat omwille van ecologische idealen, zou wel heel naïef den-speler of spelconsole dringt niet door of wordt met de mantel der zwakheid bedekt. Ik leg er mij dan maar bij neer, dat alle middelen goed zijn om het doel, een verminderde druk op onze biosfeer, te bereiken. Het is nu afwachten tot de eerste actie-comitées en protesten ontstaan, tegen de op til zijnde windmolen-parken, gedrochten die weldra overal in het al aartslelijke vlaamse landschap zullen opdoemen. Het zijn vreselijke symbolen van onze honger naar consumptie en energie, het helpt ons al oerlelijke vlaamse landschap nog meer naar de verdoemenis, maar het is hoedanook beter dan elke verdomde kolen- of kerncentrale. Nu nog hybride-autos en LPG promoten via subsidies, de diesel en huisbrandolieprijs aanzienlijk verhogen om gebruik te ontmoedigen, de transportsector en het transitverkeer in België zwaar taxeren en alle leegstand van gebouwen en versnippering van KMO-zones allerhande verbieden en "regulariseren" (lees restaureren, herbestemmen of "verwijderen" uit het landschap) en ik ben een bijna tevreden man. Uiteraard wordt je als politicus gelyncht met dergelijke standpunten. De massa gaat voor eigen belang en denkt alleen aan milieu als het de portemonnee goed uitkomt (een steeds en overal aanwezige minderheid niet te na gesproken). Wat mij al helemaal bedroevend en misplaatst lijkt, is de makkelijk op te trommelen en op te hitsen meute 'ontevreden' mensen, die zich in deze harde crisistijden plots wel de moeite getroosten om de vuisten te ballen en in massa-demonstraties werk te eisen. "Alle arbeiders allerlande, verenigd U voor werk". Hun hunker naar werk, naar geld, om hun slaafs consumentisme te blijven bevredigen, doet deze mensen blijkbaar makkelijker op straat komen dan pakweg de eis tot het behoud van een bos. Tot voor enkele maanden, toen alles nog rozig gekleurd was en de ene nieuwste iPod het andere plasmascherm opvolgde op de kooplijsten, was er geen tijd om te protesteren. Milieu, de klimaatswijziging, de overconsumptie en zijn gevolgen... dat was iets voor links gepeupel, niet iets voor de main-stream middenklasser. Deze trok op zaterdag (gewapend met de obligate kinderwagen of met de ook al veel te vroeg gepensioneerde partner) vooral de straat op om te "shoppen". Nu loopt een meute van pakweg 15000 man plots woedend door de straten van Londen en Straatsburg, schreeuwend om meer werk en solidariteit. Daartussen zie je Earth First-pamfletten en anti-bankleuzen. Save our planet-aanhangers mixen zich met de massa. Beseffen deze mensen dan niet dat de oplossing voor de economische crisis er één is waarbij het massa-overconsumeren, waardoor we weer met zijn allen aan het overproduceren slaan, bijdraagt tot de verdere explosieve aftakeling van onze biotoop ? Beseft dan niemand van deze mensen , dat het kapitalistisch systeem de grote oorzaak is van alles wat onze planeet verwoest ? Groeiende economie is vraag, vraag is productie, productie is grondstoffen, grondstoffen is ontginning en productie, productie is afval, vervuiling en energie, productie is afzet en werk, werk is inkomen, inkomen is de mogelijkheid tot het consumeren van de productie, consumeren is vervuilen, meer geld is meer consumptie (vertaald in de gebruikelijk term "welvaart"), meer consumptie is meer vraag, meer vraag is meer consumptie, meer werk en meer geld is een verhoging van levensstandaard, meer scholen, meer nood aan voedsel, meer huizen, bedrijven, wegen, mensen. Een betere levensstandaard is meer mensen, minder kindersterfte, meer nood aan voedsel, meer industriële landbouw enz. Weldra wordt de complete wereldbol ontdaan van zijn nog beschikbare vruchtbare aarde, om te blijven voorzien in de voedselproductie voor de schijnbaar genadeloos aangroeiende mensenmeute. Voor mij is het alvast duidelijk : laat de crisis maar een paar jaren wild om zich heenslaan, laat de deglobalisatie maar een paar jaren welig tieren, laat alle economische migratie maar verdwijnen als sneeuw voor de zon, laat de gekgedraaide wereld maar terugkeren naar een minder hectisch en niet langer op overconsumptie gebaseerde samenleving, laat het protectionisme gerust zijn gang gaan, laat ons maar de grenzen sluiten voor al teveel goedkope rotzooi uit "armere" werelddelen en voor al wie zijn consumisme in het rijke wensten denkt te kunnen bevredigen. Zelfs al is dat ten koste van de eigen export, laat ons herzien wat we zelf niet meer maakten en aan de man brachten en laat ons dat weer heropstarten, klein en voor eigen gebruik. De kanker genaamd "EU" is helaas te ver gevorderd. Gespaard blijven van de crisis is een term die rechtstreeks gekoppeld is aan de capaciteit van het individu om zich te ontkoppelen van het maatschappelijk opgelegde consumptiepatroon. Zelf in deze consumptiemaatschappij leven, zelf meedraaien in het economisch systeem (door een job), zelf kiezen voor het aangaan van een hypotheek... al deze zaken nemen niet weg dat elkeen van ons niet kan bedenken dat het met minder ook kan, zelf al maakt men zelf (nog) geen deel uit van de getroffenen. Wat een hoop gemiste kansen zijn aan ons voorbij gegaan, wat een schaamrood op de kaken zullen wij hebben als de toekomstige generaties ons zullen confronteren met de vraag wat wij de wereld hebben aangedaan... of zullen de in weelde opgegroeide toekomstige generaties nog veel erger zijn dan wij ? Zullen de "armen" uit andere werelddelen nog meer instemmen dat hun tradities en cultuur wordt verzwolgen door de egocentrische werelddrang naar westers consumisme of zullen ze hun eigen taal, cultuur en achtergrond verraden om zich in onze verziekte westerse maatschappij te vestigen als een deel van "rijke wereld" ? De dekmantel van "gelijke kansen voor iedereen" is een utopie, puur bedrog dat onder het mom van "beschaving" onze rijke menselijke cultuur heeft verpulverd. Cultuur kan slechts puur zijn als het niet besmet wordt met "besmetting" van buiten af, vooral niet wanneer deze gebaseerd is op een "geldgevoede" maatschappij. Als snel ziet men dan de ziekte van onze vooruitgang : "verwestering". Men kan zich de vraag stellen in hoeverre er op wereldschaal nog massaal zou worden gemigreerd, indien er geen geld te rapen was. De trieste waarheid is dat de overgrote meerderheid naar de rijkere werelddelen trekt, om er deel van uit te maken en hebberigheid te bevredigen... omwille van de natuurlijke drang naar een "beter" leven, wat het waanbeeld daarvan ook moge zijn. Nooit ziet men massieve migratie van het rijke westen naar pakweg Tsjaad of Mozambique. De zeldzame keren dat dit wel voorkomt, is dit type migrant al snel de lokale boel aan het verzieken met basiswaarden en consumisme uit zijn eigen rijke cultuur (v.b. de rijkere europeaan die naar Malawi trekt om er een "lodge" te beginnen). Ik geloof in "beschaving" zolang de bankrekening der beschaafden gevuld en hun leven rimpelloos blijft. Van zodra deze factoren barstjes vertonen wordt het grimmig, is de beschaving snel zoek en zijn de lijkepikkers uit de armere landen al snel de dupe. Migratie is zelden een goede oplossing. Dat wij in ons land te maken krijgen met extreem rechtse rotzooi is zeer betreurenswaardig, maar dat pakweg een universiteitsrector of pastoor zich gaat bemoeien met regularisatiewetgeving door illegalen te herbergen is evenzeer een ondoordacht signaal. Vluchten voor meer "welvaart" lijkt me een zeer slecht idee. Vluchten uit het "beschaafde en welvarende", maar compleet verwoeste rijke naar dunbevolkt, minder ontwikkeld, en van woeste natuur, lijkt mij een veel gezonder plan. De crisis mag voor wat deze man betreft inderdaad nog een tijdje mag doorgaan.