De verdwijnende culturele eigenheid
In een ver verleden placht ik, mijn naiëve studentenhoofd gevuld met geïdealiseerde toekomstverwachtingen over eindeloze reizen in een wereld die op me wachtte, vol te gaan voor een studierichting die me binnen de kortst mogelijke tijd zou omvormen tot "specialist" in toeristische industrie, toeristische geografie en kunst- & cultuurgeschiedenis. Vandaag besef ik dat het merendeel van de persoonlijke ontwikkeling vooral afhangt van hoe een individu tegenover de hem/haar omringende en evoluerende wereld staat en vooral , in welke mate een kritische rationele kijk behouden blijft. In realiteit is de opleiding die ik indertijd heb "ondergaan" nooit meer geweest dan het klaarstomen van een nieuwe lichting onderbetaalde consumptie- (en dus loon-)slaafjes ter wille van de toeristische mega-industrie. Deze zogenaamde "opleiding" heeft het nooit gehad over de vreselijke gevolgen van een stijgend welvaartspeil gekoppeld aan vrije tijd en reisgedrag. Vandaag...