2008
Hier, vanachter deze zwak verlichte schrijftafel, ergens in het feestvermoeide Amsterdam, bedenk ik dat het tijd is voor een balans van een voorbijgevlogen jaar. Het is tijd voor 2008. De drang naar helderheid in de chaos van alles wat bestaat, maakt nu eenmaal dat het menselijk wezen ooit een cijfermatige indeling aan dit bestaan gaf. Een indeling, die de mens in staat moest stellen te beseffen wanneer wat gebeurde of kwam, een indeling waardoor we de tijd konden achterna hollen. Voor mezelf wens ik dat 2008 een jaar wordt vol rust, ver weg van wat ik 'de grote mallemolen der mensjes' ben gaan noemen. Elk jaar opnieuw wordt onze planeet een minder leefbare plaats, elk jaar opnieuw vervagen de normen een ietsje meer, elk jaar opnieuw zijn er talloze voornemens en vage beloftes en worden de eisen verscherpt, de lat verhoogd.De kleine luis die ik ben in deze zwaar verloederde pels, kan stillaan enkel nog zijn eigen waarden nastreven en zorgen voor dat kleine straaltje zonneschijn binnen mijn nietige bestaan. 2008 wordt voor mij het jaar waarin ik een bezoek breng aan Ierland, zijn wondermooie muziek en mysterieuze landschappen, Afrika en zijn zwakke gezondheid, Egypte en mijn geliefde Rode Zee... Het wordt vooral het jaar waarin ik niet alleen meer woon, maar mijn huisje op de heuvel aan de bosrand deel met mijn muze. Ik hoop op vele warme momenten met al wie me lief is en ik hoop vooral op een betere wereld waarin de mens een mindere rol speelt. Die laatste hoop is ijdel vrees ik. Wat staat de wereld de komende 365 dagen te wachten ? Kenia wordt in april alvast moeilijk te ontdekken ; de voorbije dagen stierven honderden mensen in etnische rellen en intussen zijn reeds 70000 mensen op de vlucht voor het geweld... Het land staat aan de rand van een burgeroorlog na jarenlange politieke instabiliteit. Ook in Pakistan (niet dat ik daar ooit heen zou willen) is de chaos compleet na de moord op Bhutto. In Nederland is de groeiende losbandigheid kleinschaliger. Een eindejaarsnacht vol incidenten, 2 zware branden, aanvallen op ambulanciers en politie, dodelijke ongelukken tengevolge van dronkenschap en onvoorzichtigheid worden in de media als 'redelijk onrustig' omschreven. De tendens is hierbij identiek als bij pakweg de files, de stompzinnigheid der meerderheid en de hebzucht van de maatschappij ; het wordt alsmaar erger. Dus ja, ik vraag me af wat 2008 ons brengt.
