De neo-klassieke biosfeer
De gevolgen van de aanwezigheid van de moderne mens op aarde worden stillaan dramatisch.
De mens is verantwoordelijk voor de grootschalige veranderingen die momenteel volop plaatsvinden, met als oorzaak dat zijn "instandhoudingssysteem" in complete desharmonie leeft met dat andere overheersende systeem genaamd natuur. De tendens om de natuur te respecteren en te zorgen dat de mens hierin kan overleven is misplaatst en bewijst des te meer dat wij onszelf amper nog kunnen zien als deel van die natuur. Het leidt geen twijfel dat van de 2 meest complexe systemen op aarde, natuur en mens, één zal overwinnen. De natuur heeft tijd, de overmoedige en egocentrische mens heeft dat helaas niet. Sedert het ontstaan van leven op aarde (zo'n 3.5 miljard jaar geleden) is de biosfeer onderhevig geweest aan allerhande wijzigingen. Aan de hand van gevonden fossielen heeft men kunnen bepalen dat in de geologische geschiedenis enkele malen een massa-extinctie van soorten heeft plaatsgevonden. Er zijn tot nu toe vijf momenten van massaal uitsterven bekend, waarvan het grootste 251 miljoen jaar geleden plaatsvond, bij de overgang van het Perm naar het Trias. 95% van alle in zee levende soorten stierf toen uit. Bij de laatste massa-extinctie, ongeveer 65 miljoen jaar geleden, stierven binnen een relatief zeer korte tijd plotseling alle dinosauriërs, rudisten en ammonieten uit, die in de periode daarvoor het aardoppervlak en de zeeën domineerden. De wijzigingen die de biosfeer sedert de Industriële Revolutie door menselijke activiteit ondergaat, resulteren in een schaal en snelheid van verandering, die als bedreigend kunnen worden aanzien voor de verdere leefbaarheid van de planeet voor een groot deel van de huidige biodiversiteit. De Aarde voldoet aan een groot aantal vereisten waaraan een planeet moet voldoen om haar bewoonbaar te maken voor complex meercellig leven. Deze vereisten zijn volgens het huidige begrip het voorkomen van grote hoeveelheden vloeibaar water, het (stabiel) voorkomen van complexe organische moleculen en genoeg energie om metabolisme in organismen mogelijk te maken. Een groot aantal factoren zorgt ervoor dat de omstandigheden op Aarde gunstig zijn voor het ontstaan en in stand houden van een complexe biosfeer. Voorbeelden zijn de eccentriciteit van de aardbaan, de scheve stand van de aardas, de rotatiesnelheid, de juiste afstand tot de Zon, de grote natuurlijke satelliet, het magnetisch veld, de vulkanische activiteit en de atmosfeer. Vooral bij deze laatste faktor dreigt er een alles verwoestende situatie te ontstaan waarbij de menselijke activiteit de complexe biosfeer zodanig uit balans brengt, dat een overgroot deel van alle actuele leven verdwijnt. De kans is uiteraard zeer groot dat de natuur zichzelf vervolgens hersteld in zijn "tijdsschaal" van duizenden jaren. Het feit dat de mens de allergrootste veranderingen heeft in gang gezet over een tijdsschaal van amper 150 jaar (Industriële revolutie), waar de Aarde 4.5 miljard jaar geleden is ontstaan, stelt alles in een juist perspectief. De nietigheid van de mensheid staat in schril contrast met de grootsheid, leeftijd en ruigbaarheid van de Aarde. Het slechtste mogelijke scenario (dat de mens door intensieve verwoesting van de biosfeer zorgt voor een fatale destabilisatie ervan), mag echter niet over het hoofd worden gezien. Indien wij door verdere ontbossing en massieve verbranding van fossiele brandstoffen verder de CO2 concentratie in de atmosfeer op laten lopen, bestaat de kans dat de klimaat-opwarming zichzelf gaat voeden en wij in een vicieuze circel van extreme temperatuursstijging terecht komen. In dat geval zal alle leven dat wij momenteel kennen (al dan niet volledig) verdwijnen. Het worse case-scenario is dat de Aarde verwordt tot een onherbergzame planeet zoals b.v. Venus, met een gemiddelde temperatuur van +/- 480 °C, een atmosfeer van CO2 en een permanent wolkendek van zwavel. Ook in dat geval leidt het geen twijfel dat de mens lang vooraf zal zijn verdwenen. Vraag is dus niet of de mensheid overleeft, vraag is of wij verdwijnen voor wij de kans krijgen de biosfeer te vernietigen. Dat de mensheid zichzelf aan het uitroeien is door ongebreidelde ontginning van de planeet en massieve voortplanting is overal op Aarde voelbaar. De volkeren die het dichts bij de natuur leven zijn hiervan de eerste slachtoffers, daar zij de veranderingen uiteraard sneller en beter aanvoelen dan de moderne stadsmens. Het valt te vrezen dat, gezien de complexiteit van de moderne actuele mensheid, er geen tijd meer blijft voor verandering. Een bewijs is de amerikaanse president Obama, die als antwoord op de actuele economische wereldcrisis, oproept tot massaal lenen en consumeren, teneinde de economie weer aan te zwengelen. Helaas dient zich een tijd aan van massief menselijk verval, met grootschalige decimering van culturen en volkeren, tradities en leefgebieden, met massale ecologische en ecologische migratie. Er dient zich een tijd aan waarbij de huidige op eindeloze groei gericht economie in elkaar klapt, waarbij alle geldende regels binnen de kortst denkbare termijnen worden verzwolgen door totale anarchie, verlies van alle normen en waarden in een laatste krampachtige poging om te overleven. De mensheid dient zich voor te bereiden op een nieuwe wereldorde waarbij de wet van de sterkste en totale chaos de bovenhand zullen krijgen op de actuele stabiele sociale systemen en het allesverwoestende neo-klassieke economische model.
