Gif


Waarom wordt ik steeds triest bij alles dat hedendaags is ? Politieke wanfiguren, verwoeste natuur, internetgekte, verkleutering van nieuwsberichtgeving, amerikanisering/uniformisering van alle culturen, GSM-verslaving, verdwijnende ouderwetse gezelligheid, een maatschappij dat als een onbestuurbaar monster voortraast, onstuitbare koopzucht bij steeds dwazere mensen, zelfingenomen wereldsterren die vermanend de meute attent maken op de klimaatopwarming terwijl ze zelf consumptiegoederen promoten, kinderpop en de gevolgen ervan op de toekomstige koopslaven, schaamteloze bedriegerij door om ter idioter handelende sportfiguren en de verheerlijking ervan door de stompzinnige meute, het onbegrensde verlies van normen en waarden en de niet aflatende groei van de "ikzucht"-maatschappij, de rotzooi der hedendaaagse kunst en haar verwerpelijke hebzucht-figuren die ermee hun veel te grote zakken vullen, het volgebouwde en verdwenen landschap, de verkankering van onze leefwereld door allerlei "multi-culturele" tumoren en de onmacht van rechts en vooral links om daar iets aan te doen, de versmachting van het rationele denken in dit verband, de eeuwig door macht en geld gestuurde wereldpolitiek, het door de commercie opgelegde schoonheidsideaal, de immer populaire consumptiecultuur en zijn marketingzweren, de vleeshandel van de modellenwereld, de licht-, lucht-, landschaps- en geluidsvervuiling.... Ach, ik droom zo vaak van een wereld met de natuur van voor de industriële revolutie, met een half miljard mensen, met wouden vol wild, rivieren vol vis, harde winters, geen Wereldoorlogen in de geschiedenisboeken, ontdekkingsreizigers die een nog onbekende wereld moeten ontdekken, met een werelderfgoed en kunst zoals het tot pakweg 1900 was. Een wereld zonder prestatiedrang, internet, auto's, voedselindustrie noch reclame. Wat zou de wereld mooi zijn, wat een kans heeft de mensheid gemist. Helaas waren er steeds machtshebbers, geld of bezit en was er steeds hebzucht. De menselijke "intelligentie" is een gif.

Populaire posts van deze blog

Misantroop

De Neoliberale Meritocratie