Down we go

Deze blog bezit zowaar profetische gaven... In november 2008 publiceerde ik een stuk met de titel "De redder van de wereld". Het is bedroevend om dit stuk vandaag opnieuw te lezen. Het klimaatplan is verleden tijd, een democratische meerderheid van de amerikaanse bevolking is zo dom als de verwachtingen deden vermoeden, de hebzucht, de ik-eisjes en het eigenbelang primeren meer dan ooit op doordacht en sterk herstelbeleid. De tijd die nodig is om 8 jaar Bush te wissen, wordt Obama niet gegund. Het amerikaanse rijk is ten einde. Alle hoop op een toekomstige betere wereld, die zich in gezondheid en schoonheid hersteld, al evenzeer. De toekomst is aan nog meer natuurverwoesting door en in nieuwe machtige landen (China, India, Brazilië...). De gigantische voedingsmachine van de oude economie, gebaseerd op olie, is roodgloeiend en niet te stoppen. Nieuwe bronnen van politieke instabiliteit, oorlogen en maatschappelijke katastrofes dienen zich aan (denk aan migratie door eindeloze droogte, grondverschuivingen door extreme regenval of andere klimaatexessen). Weldra wordt oorlog gevoerd om voedsel en drinkwater. De Noordpool wacht op olieontginning en nog meer CO2. De neergang van de moderne menselijke beschaving dankzij een stuurloos systeem dat gebaseerd is op winstbejag ten koste van alles, zet zich door.
Het is 5 na 12. Als enig lichtpunt valt te hopen dat Obama de Republikeinse contra-politiek kan ombuigen in zijn voordeel. Er resten hem 2 jaren om dit aan te tonen.
Bill Clinton deed het hem alvast voor...