Econsumptie
De Vlaamse regering trekt versneld de subsidies naar beneden voor het plaatsen van zonnepanelen. Dit lijkt me geen dag te vroeg.
Als overtuigd “gobal warming”-adept zie ik zonne-energie uiteraard één van de oplossingen. Bovendien gaat het, samen met andere “duurzame” energiebronnen, de nutteloze race naar energiebesparing uit de weg. Immers, energiebesparing (en de daaraan gekoppelde commercie van o.a. isoleren en ventileren) is een denkpatroon dat enkel de fossiele brandstofsector ten goede komt. I.p.v. eindeloos te leuteren over energiebesparing en hiervoor allerlei nieuwe technologieën en regels in te voeren, kan men beter maximaal focussen op de onuitputtelijke bron van niet-fossiele brandstoffen. Besparen op energie is immers nutteloos indien er genoeg capaciteit kan worden verwekt uit “onuitputtelijke bronnen van energie”. Weg dus met kolen, gas, olie, kernenergie en andere fossiele brandstoffen. De toekomst is volledig aan de natuurlijke onuitputtelijke energiebronnen.
Zonne-energie kan daar gerust bij worden gerekend. Alleen geldt hier weer de regel, dat diegenen die de minste nood hebben er het grootste voordeel uit halen. Het is onaanvaardbaar, dat de meerderheid der (gesubsidieerde) zonnepanelen is geplaatst door bedrijven & welstellenden uit pure inhaligheid. Geilend op de teruglopende verbruiksmeter, vergeten al deze “Econsumenten” dat deze panelen zijn gesubsidieerd met belastingsgeld (o.a. dankzij lonen van mensen die in de verste verte geen 12000 € liggen hebben aan “zonne-kapitaal”). Los van de korte levensduur is zijn er bovendien de kosten & de energie/CO2-uitstoot waarmee de productie, verdeling, plaatsing en het vervoer gepaard gaat. Er is binnen een griezelig korte tijd een immense commercie/industrie opgedoken, die de term “eco” heeft weten te degraderen tot een vies woord, waarbij de achterdocht omtrent stemmingmakerij en valse verkoopspraatjes al snel mijn wenkbrauwen doen fronsen. Elk denkend mens kon vermoeden dat “Eco” ooit zou verworden tot een verwerpelijke marketingtruuk. Weinigen konden echter vermoeden dat ecologie al snel als koopwaar zou worden ingepalmd door de grootste vervuilers uit het verleden (lees o.a. de fossiele energiesector, de industrie of pakweg de kleine chauffagist, die ook al vervuilende mazoutverwarming kwam installeren). Nu de subsidie wordt afgebouwd, eindigt ongetwijfeld ook de “ecologische” bewustwording van de industrie en de Vlaamse middenklasser. Alleen daarom zou je stiekem hopen dat de energiemafia in de toekomst hun factuur van de stroomverdeling voor zonnepaneelhouders met 50 % verhoogd. Kwestie van de verhogende elektriciteitsprijs (door minder verbruik) niet volledig op de nek te moeten schuiven van de sukkels zonder zonnepanelen of andere “duurzame” energie. Ook met zonnepanelen schijnt de zon in Vlaanderen blijkbaar niet voor iedereen…
