Plastic
Ik ben net terug van een zoveelste verkenning van de Blauwe Planeet. Mijn geliefde Afrikaanse continent was wederom aan de beurt, dit keer met een nader bezoek aan haar majestueuze Rode Zee. Helaas zag ik dat ook hier de "beschaving" hard toeslaat. De voorbije 20 jaar bezocht ik quasi jaarlijks het vroegere rijk der Farao's. Jaar na jaar zag ik de druk van het massa-toerisme vergroten. Vandaag is de complete kuststrook van El Gouna tot diep onder Marsa Salam verwoest door plastic en andere pollutie en chaotische bouwwoede. Vijf jaar na de opening van de nieuwe toeristische luchthaven van Marsa Salam is uit het niets een betonnen spookstad verrezen. Amper 10 % van de gebouwen is afgewerkt. Het landschap is compleet verwoest en de woestijn ligt te kreunen onder tonnen menselijk afval. De Rode Zee zelf verstikt op sommige (door stroming bepaalde) plaatsen onder tonnen drijvend plastic. De katastrofe van onze economische plastic-verslaving wordt stillaan een niet te overziene ramp. Waar ter wereld men ook komt, de gehele aardoppervlakte is stillaan bezaaid met zichtbaar en/of onzichtbaar plastic-afval. Ooit wordt deze duivelse uitvinding aanzien als extreem bedreigend voor de mensheid. In afwachting moet het milieu het ontgelden, blijft de onafbreekbare plastic gecreerd door de "slimste aap" voor onbepaalde tijd in het milieu aanwezig, en brengt het onherroepelijke schade toe aan de Aarde en zijn andere (machteloze) bewoners.
De Aarde is ziek door het menselijke virus. Heel erg ziek.
