Non-Conform

Ik ben sociaal zonder de grens van mijn authenticiteit aan te tasten. Ik draag de pijn van de afwijzing omwille van de echtheid, wetenschap, rechtvaardigheid, artesticiteit, barmhartigheid...
Ik tracht steeds de drijfveren van groepsgedrag en de processen welke deze met zich meebrengen, scherp te doorzien en niet onbezonnen met de kudde de sloot in te springen. Ik ben openminded, en daarom overtuigd atheist. Geen religie kan het bestaan verklaren. Ik luister naar mijn intuitie en streef steeds maximale harmonie met de mij omringende natuur na.
Ik kijk vol verwondering naar de sterren en blijf ademloos bij de schoonheid van de diepzee, eindeloze wouden, dreiging van het oerwoud, uitgestrektheid van woestijnen, ongerepte stukken Aarde die mij nog resten. Ik ben een non-conformist.

Populaire posts van deze blog

Misantroop

Afbeelding
Een misantroop wantrouwt, volgens wetenschappelijk omschrijving, op onverbeterlijke wijze "de mensen" en combineert dat met een kritische (lees veelal pessimistische) visie op de samenleving. Zou ik in mijn streven naar alleen zijn misantropische trekjes hebben ? Indien ik de standaardomschrijving van een misontroop op mezelf reflecteer kom ik tot volgende vaststelling.  Ik ben heel humaan en vertoon sociaal gedrag en ben dus niet per sé asociaal of het tegenovergestelde van een humanist. Alleen overvalt mij vaak de hunker naar afzondering van de samenleving, uitgelokt door desillusie en een ongeloof in de mogelijkheid van mensen om op harmonieuze wijze met elkaar en met de natuur om te gaan. Soms is het mijn wens een heremiet te zijn, levend met een minimum aan benodigdheden. Alle andere levende wezens kennen geen andere manier van leven. Het armoede-percentage bij alle andere levende aardwezens schijnt nul te zijn... Waarschijnlijk is deze hunker en dit gedrag een gevolg...
Meer lezen

De Neoliberale Meritocratie

Afbeelding
Onze samenleving wordt gedomineerd door de neoliberale meritocratie.  Het gevolg is o.a. dat de graaicultuur op intrieste wijze alles en overal is en de samenleving domineert.   Kort samengevat: alles is een product en winst zet de t oon, met efficiëntie als schaamlapje. Het ziekenhuis is een zorgbedrijf, de universiteit een kenniseconomie. Patiënten zijn cliënten, werknemers fulltime equivalenten. We worden allemaal 'gemanaged'. Voor alles gelden rankings, benchmarks en je financiering hangt van je output af. Of die nu meetbaar is of niet. Zelf moet je het maken. Bedoeld wordt: beter zijn dan de andere die sowieso een concurrent is. Daardoor is niemand te vertrouwen. Slaag je niet, dan is het jouw schuld. Te weinig talent, te weinig inzet, maar jouw schuld. Iedereen is uit op eigen profijt. Snelheid en flexibiliteit zijn een must. Je moet jezelf voortdurend verkopen. En iedereen wordt permanent geëvalueerd via criteria waar hij geen zeggenschap over heeft. Rangschik en gooi...
Meer lezen