De vijand van het Westen

11 september 2001 staat voor altijd geboekstaafd als de dag waarop de moderne naoorlogse wereld definitief veranderde. Die dag maakten verschillende aanslagen een eind aan wat de westerse wereld tot dan had ervaren als « de vrije maatschappij ». Intussen zijn tien jaren verstreken en was de wereld getuige van een vloedgolf van angst, bedreiging, terreur, hallucinante privacyinperking, oorlogen, menselijke geboorteaangroei, ethische en morele aftakeling, verbreding van de kloof tussen arm en rijk, financiële wereldproblemen door immorele inhaligheid, godsdienstig fundamentalisme, maatschappelijke ontwrichting door ongebreidelde immigratie en een wereldlijk gebrek aan politieke doortastendheid.
Quasi 10 jaar na die bewuste 11e september is het symbool van het islamitische fundamentalisme Osama Bin Laden uitgeschakeld door zijn grote Amerikaanse jager. In het kinderlijke denken van de Amerikanen leek het soms alsof Barack Obama in eigen persoon, met gespierde torso en verkleed als Rambo, naar het verre gevaarlijke buitenland was getrokken om zijn Hollywoodiaanse klus te klaren. Vooral het beeld van de juichende en ongetwijfeld aangeschoten uitgaansjeugd (het was in de VS zondagavond bij het bekendmaken van het triomfantelijke nieuws) bleek geen compliment voor «het geciviliseerde Westen ». Juichen om de dood van een mens hoort niet, zelfs al is de betrokkene staatsvijand nr. 1. Het belichaamt alleen maar haat en een gebrek aan beschaving… kenmerken waar islamitische terreur door wordt gesymboliseerd. Het valt te betwijfelen of 1 mei 2011 een even belangrijke datum zal worden in de geschiedenis van het collectieve geheugen. De kans is onbestaande. 11 september deed het westerse denken ten aanzien van moslims kantelen. De wereld leek plots ingedeeld in moslims en niet-moslims. Veel denkers wijten deze evolutie aan de aanslagen van 11 september, maar dat is duidelijk een brug te ver. Het onverdraagzame, door haat gekenmerkte karakter van fundamentalistische islam is in de naoorlogse maatschappij alleen maar erger geworden en was al een nadrukkelijk probleem voor 9/11. De discussie waar deze onverdraagzaamheid vandaan komt (culturele ingesteldheid, geschiedkundige frustratie (b.v. Israel-Palestina…) laat ik in het midden. Feit is dat de moslimcultuur gigantische (en vaak onverzoenbare) verschillen vertoont met een klassieke westerse cultuur. Het blinde (veelal linkse) vertrouwen in de « multiculturele wereld » blijft dan ook een bedenkelijke redeneringwijze dat enkel blijk geeft van fundamentalistisch optimisme. Rationeel denken en de lessen die de geschiedenis ons leren, geven veelal een ander verhaal. Feit is dat het islamitisch fundamentalisme, laat staan Al-Qaeda, niet verdwijnen met de dood van Bin Laden. Zijn dood zal van weinig of geen belang zijn voor het ontrafelen van het jihadi-terrorisme. Bin Laden was al enige tijd « out ». De zoektocht naar de Al-Qaedaleider ontnam hem bijna alle macht tot krachtdadig opereren. Zijn ooit gedisciplineerde netwerk verbrokkelde in talloze autonome delen, waarbij Al-Qaeda stilaan was verworden tot een merknaam. Bovendien nam Bin Ladens populariteit in de moslimwereld razendsnel af door de weerzin tegen de talloze onschuldige slachtoffers die het leven lieten. De terroristen troffen al te vaak mensen in wier naam zij pretendeerden te ageren en verloren daarbij hun krediet & geloofwaardigheid. Elke vorm van terrorisme botst ooit op zijn eigen nutteloosheid. Terrorisme kan nooit helemaal uitgeschakeld worden (er blijven steeds wel ergens splintergroepen of zelfs individuen actief), maar de grote slagkracht is uitgeput. Bovendien heeft de Arabische Lente de doodsstrijd van het jihadi-terrorisme nog versneld. Wat Bin Laden nooit is gelukt ; moslims mobiliseren tegen hun regimes, lukte de Arabische Lente wel. Plots was het perspectief een mogelijk einde van de dagelijkse vernedering, ongelijkheid & maatschappelijke uitsluiting die de autoritaire Arabische samenlevingen de afgelopen 30 jaar kenmerkten. Jonge Arabieren deden wat de jihadi's nooit konden verwezenlijken. Dit heeft in enkele maanden tijd meer veranderd in het Midden-Oosten dan 20 jaar terreuraanslagen & heeft daarmee de groeiende irrelevantie van het jihadi-terrorisme in de verf gezet. De Arabische Lente is een historische gebeurtenis. Het terrorisme niet… tot de Arabische Lente ook een vruchteloze utopische droom zal blijken te zijn.