De nieuwe kolonisatie
Afrika valt momenteel ten prooi aan een nooit eerder tentoongespreide graaizucht van zogenaamd "nieuwe" economiëen. Landen als het vermaledijde China, het symbool der menselijke inhaligheid, het milieunormen-vrije India en de verschillende traditioneel decadente oliestaten plunderen het afrikaanse continent leeg in ruil voor zogeheten infrastructuur en ontwikkkeling. De natuur, de armere bevolking en vooral de oude grondeigenaars zijn de dupe. Al wie zijn hebzucht in min of meer acceptabele mate heeft vertaald in geld en macht, graait vrolijk mee. Corrupte politici, kwaadaardige regeringsplannen, tactisch doordachte investeringsagenda's en winst maximaliserende ondernemers sturen hun al even inhalige marionetten uit in de vorm van project-ontwikkelaars, ministers, top-ambtenaren, marketeers en andere kankerbuilen van de consumptiemaatschappij. De eeuwenoude bewoners kijken lijdzaam toe hoe hun biotoop verder wordt verwoest. Hun menselijke gezellen zijn nog blij bovenop want "een beter leven" wordt hen beloofd en zien ze bij elke gegoten betonnen pijler reëler worden. Het zwarte volk (negers is in deze al te betuttelende maatschappij vol regelneverij een schelwoord geworden...), kwam op voor zogenaamde vrijheid. Geen zwarte inheemse die daar echter een duidelijke definitie aan kon geven. Nu, na vele jaren duur bevochten onafhankelijkheid hebben de Afrikanen bewezen dat ze van nature een extreme graad van wanbeleid in zich meedragen, waarbij het hun onmogelijk blijkt om zich een westerse bestuursvorm toe te eigenenen binnen acceptabele normen en waarden. Oorlogen, verkrachting, massieve hongersnood, corruptie etc... de kolonisatie heeft inderdaad plaats gemaakt voor vrijheid. Echter, of de vrijheidsstrijdende neger enigszins een plan had na het bekomen van zijn onafhankelijkheid bleek dramatisch negatief qua antwoord. Vandaag hebben ze hun onnozele clowneske leiders, hun verachtelijk stuk textiel die ze als vlag propageren en hun veelal lachwekkende volkslied. Hun rijkdommen worden door de machtshebbers verkocht aan aasgieren zoals India en China, die er, doorwiekst als ze zijn, gebruik van maken om hun eigen economie verder als vernietigend wapen te gebruiken tegen het Westen. Een rapport van de denktank Oakland Istitute, geeft bijvoorbeeld aan dat ze duizenden hectaren vruchtbare grond opkopen via britse hefboomfondsen, om zo hun eigen overbevolkte voedselketen in stand te houden. Het betreft een zuivere vorm van landroof waar je als westerling enkel maar beschaamd kan naar kijken en waar ik slag om slinger getuige van was op mijn verkenning door Uganda en Kenya. Een voorbeeld : het complete keniaanse landschap wordt razendsnel voorzien van verwoestende bouwprojecten (vooral een wegeninfrastructuur), stuk voor stuk gefinancierd door chinese rotzooibedrijven. Dat deze infrastructuurd wordt aangelegd om van hun gestolen stukken landbouwgrond makkelijk en razendsnel de lucht- en zeehavens te kunnen bereiken heeft de meerderheid van de negers niet eens door. Die lopen vooral blij te wezen dat dat ze kans krijgen op een "beter leven". Hoe ze later aan, hun broodnodige voedsel zullen geraken komt bij hen niet op. Bovendien kweekt men vol jolijt in dermate alarmerend tempo, dat bepaalde gebieden nu al compleet verloren gaan in een chaos van menselijke ratten. Jaarlijks groeit het aantal Kenianen met 2 miljoen (!!!). Uganda is al helemaal dramatisch. De vrouwen lijken hier te worden bezwangerd nog voor hun zoveelste telg is gebaard, terwijl er geen geld, geen voedsel, geen degelijke behuizing, geen verantwoordelijke man noch wijsheid voor handen blijkt om hen erop te wijzen dat de gemaakte keuzes dramatisch verkeerd zijn.
Afrikaanse landbouwgrond is hoedanook extreem in trek bij de graaigrage rijke industrielanden. Via b.v. Amerikaanse investeerders kopen o.a. universiteiten zoals Harvard en Vanderbilt gigantische stukken grond. Zelden worden de zogenaamde morele verkoopspraatjes bewerkstelligd. Al te vaak wordt de zogenaamd beoogde werkgelegenheid en economische ontwikkeling (lees nog meer ontginning, bebouwing, bevolking, vervuiling...) niet gegenereerd. Integendeel, vaak leidt de landroof tot zware economische en sociale problemen. Via een ingewikkled kluwen van dochterondernemingen slagen bedrijven erin om de vaak corrupte en zwakke instanties te misleiden. Een analyse van de contracten toont aan dat duizenden mensen en dieren van hun oorspronkelijke leefgebied zullen worden verwijderd. Het Oakland Institute onderzocht grondaankopen in zeven Afrikaanse landen en ontdekte dat Amerikaanse universiteiten via het Britse Emergent, een bedrijf dat één van de grootste landfondsen in Afrika beheert, voor 500 miljoen dollar landbouwgrond hebben gekocht. De investeerders hopen dat de vruchtbare landbouwgronden hen in de toekomst minstens 25 % winst zullen opleveren. Emergent noemt het een verantwoorde investering van de universiteiten op lange termijn. "We investeren in de Afrikaanse landbouw, we zetten bedrijven op touw en creëren werkgelegenheid", zegt de woordvoerder van Emergent. Hij benadrukt dat het om opwaarderen van het land gaat, niet om landroof. "Door de grootschalige aanpak, kunnen we productiever zijn", luidt het. Critici beweren dat die grondaankopen zelden de beoogde werkgelegenheid en economische ontwikkeling opleveren. Volgens berekeningen van de Wereldbank zag Afrika de voorbije drie jaar al 60 miljoen hectare, een gebied zo groot als Frankrijk, in handen vallen van buitenlandse bedrijven. Meestal werd met een beschuldigende vinger gewezen naar China en bedrijven in het Midden-Oosten, maar volgens Oakland Institute sluiten westerse fondsen de grootste deals. Bij het merendeel van die aankopen is er volgens de Amerikaanse denktank een totaal gebrek aan transparantie. "Er zijn gevallen waarbij speculanten landbouwgrond overnemen terwijl de kleine boeren ter plaatse zonder compensatie wandelen worden gestuurd", zegt Frederic Mousseau van Oakland Institute. Onder meer in Ethiopië ligt het aantal grondtransacties ongewoon hoog. Sinds begin 2008 zou de Ethiopische regering volgens de informatie van de denktank 3.619.509 hectare verpatst hebben. Volgens de Ethiopische autoriteiten zullen die investeringen bijdragen tot een grotere voedselzekerheid. Waarnemers vrezen evenwel dat westerse bedrijven ter plaatse onbeperkt water zullen gebruiken, in een gebied dat met droogte kampt. In Zuid-Soedan hebben westere bedrijven de grootste deals gesloten. Het Texaanse bedrijf Nile Trading and Development (NTD) sloot in 2008 een grondpacht voor 49 jaar af voor 600.000 hectare tegen een jaarlijkse vergoeding van slechts 17.000 euro. Voor die prijs mag NTD alle natuurlijke bronnen, zoals olie en hout, naar believen ontginnen.
De denktank maakt melding van gelijkaardige voorbeelden in Mali, Mozambique, Tanzanië, Zambia en Sierra Leone. Telkens doen buitenlandse investeerders gouden zaken en moeten lokale boeren het met minder grond stellen. Kenmerkend voor elke ontginning is de werkwijze waarbij het land wordt voorzien van een omheining, waarna alle niet menselijke etende en drinkende bewoners worden verwijderd via verplaatsing of (nog makkelijker) uitroeiïng. Dat hierbij de gelden regels omtrent bedreigde en beschermde soorten met de voeten wordt getreden spreekt voor zich. Mijn verkenning van Afrika toonde een donkere, zelfs gitzwarte, snel naderend einde van het Afrika waar ik van hou. Dat van de ongerepte wildernis, dat van landschappen waar de mens niet heerst. Bovenstaande beelden komen uit de "Atlas of our Changing Environment" van de UNEP en tonen op choquerende wijze de verwoesting welke de voorbije 40 jaar Afrika heeft geteisterd. Het getoonde gebied is de grensstreek Rwanda, Uganda, Congo, leefgebied van de Gorilla Beringei Beringei. De beelden tonen een ontluisterende ontbossing. Afrika als metafoor van de toekomst van deze ooit zo mooie planeet. Totale chaos, verwoesting, overbevolking en grauwe vervuiling van land, lucht en zee door het virus mens. Bron Oakland Institute
