De wet van de sterkste

Door de toenemende materiële welvaart en de ontwikkeling van wetenschap en techniek is de kerkelijke macht van het christendom gelukkig langzamerhand weggevallen. Echter, het gevolg is een gestaag voortschrijdend verhardings- en verloederings- proces binnen onze samenleving. Een stilzwijgende consensus over sociaal darwinisme is tegenwoordig de maatstaf. Dat impliceert echter een agressieve overlevingsmentaliteit en hiermee gepaard gaand egocentrisme waaruit een steeds meer asociale, agressieve mentaliteit in onze samenleving opduikt. Egocentrisme impliceert respectloosheid ten opzichte van de andere mens. Steeds meer worden de primitieve overlevingswetten van de jungle geïdealiseerd in een stuurloze en ontwortelde samenleving. Wie niet beantwoord aan superlatieven valt uit de boot... "de wet van de sterkste" als basisprincipe. Overal in de dagelijkse samenleving wordt prestatie, onderwerping, overheersing, macht, strijdvaardigheid, ambitie, huichelarij, respectloosheid, opportunisme en egoïsme verheerlijkt. Onze hoogste waarden zijn nog slechts carrière, bezit, aanzien en macht. Onvoorwaardelijke inzet, gemeende vriendschap zijn een paar van de waarden die niet langer van tel zijn. Bovendien zijn de overlevers diegenen die uitblinken in de negatieve normen van de egocentrische mallemolen. Dit leidt tot een gespannen, oppervlakkig, afgestompt en uiteindelijk armoedig, leeg en zinloos bestaan. Dat de egocentrische en antisociale normen ook bevestigd door het gedrag van opvoeders, familie, vrienden is alarmerend. Sociaal darwinisme, onder het excuus dat het "natuurlijk" is. Vraag blijft... hoe valt deze maatschappelijke trend te mijden. Door afzondering ?