A Farm for the Future

De oliecrisis vertaalt zich vandaag al in dramatisch stijgende prijzen.  Langer dan vandaag weten we dat de bronnen stillaan opgesoupeerd geraken.  De daaraan gekoppelde voedsel- en energietekorten zullen het wereldbeeld compleet veranderen in de komende 20 jaar.  Bovendien is verdere ontwikkeling van energie op basis van fossiele brandstoffen geen optie gezien de katastrofale razensnelle veranderingen welke het klimaat vandaag reeds begint te vertonen.  De CO2 klimt naar dramatische atmosfeer-concentraties en het tij is onomkeerbaar.  Intussen blijft de wereldbevolking explosief toenemen.
Hoe een toekomstige voedselvoorziening er in de toekomst uit zou moeten zien ziet U hier.

Populaire posts van deze blog

Misantroop

Afbeelding
Een misantroop wantrouwt, volgens wetenschappelijk omschrijving, op onverbeterlijke wijze "de mensen" en combineert dat met een kritische (lees veelal pessimistische) visie op de samenleving. Zou ik in mijn streven naar alleen zijn misantropische trekjes hebben ? Indien ik de standaardomschrijving van een misontroop op mezelf reflecteer kom ik tot volgende vaststelling.  Ik ben heel humaan en vertoon sociaal gedrag en ben dus niet per sé asociaal of het tegenovergestelde van een humanist. Alleen overvalt mij vaak de hunker naar afzondering van de samenleving, uitgelokt door desillusie en een ongeloof in de mogelijkheid van mensen om op harmonieuze wijze met elkaar en met de natuur om te gaan. Soms is het mijn wens een heremiet te zijn, levend met een minimum aan benodigdheden. Alle andere levende wezens kennen geen andere manier van leven. Het armoede-percentage bij alle andere levende aardwezens schijnt nul te zijn... Waarschijnlijk is deze hunker en dit gedrag een gevolg...
Meer lezen

De Neoliberale Meritocratie

Afbeelding
Onze samenleving wordt gedomineerd door de neoliberale meritocratie.  Het gevolg is o.a. dat de graaicultuur op intrieste wijze alles en overal is en de samenleving domineert.   Kort samengevat: alles is een product en winst zet de t oon, met efficiëntie als schaamlapje. Het ziekenhuis is een zorgbedrijf, de universiteit een kenniseconomie. Patiënten zijn cliënten, werknemers fulltime equivalenten. We worden allemaal 'gemanaged'. Voor alles gelden rankings, benchmarks en je financiering hangt van je output af. Of die nu meetbaar is of niet. Zelf moet je het maken. Bedoeld wordt: beter zijn dan de andere die sowieso een concurrent is. Daardoor is niemand te vertrouwen. Slaag je niet, dan is het jouw schuld. Te weinig talent, te weinig inzet, maar jouw schuld. Iedereen is uit op eigen profijt. Snelheid en flexibiliteit zijn een must. Je moet jezelf voortdurend verkopen. En iedereen wordt permanent geëvalueerd via criteria waar hij geen zeggenschap over heeft. Rangschik en gooi...
Meer lezen