Druk !
Ergens
onderweg hebben wij onszelf wijsgemaakt dat al wie het druk heeft belangrijk
is. Immers, waarom zou diegene het anders altijd zo druk hebben ?
Drukke bazen, drukke collega’s, drukke vrienden, drukke kennissen, drukke
mensen in de media, kortom… overal heeft iedereen het druk. Vandaag de
dag is dat verworden tot een neurose. Iedereen holt maar. Iedereen heeft
alleen maar echt belangrijke dingen te doen. Het lijkt een makkelijke
manier om te zien wie ertoe doet en wie niet. Wie vult zijn leven in op
de belagrijkste wijze ? Wie het druk heeft doet ertoe, wie het niet druk
heeft is lui of minder belangrijk, of beiden. Althans, dat is onze maatschappij
gaan geloven. Dus… hop ! Met zijn allen lekker druk doen. Het verklaart de rits
mensen om ons heen die het steeds druk hebben. Wie zich voordoet als
zijnde drukbezet, geeft de schijn dat het professioneel en sociaal goed gaat en
wordt bijgevolg, vooral op het werk, met rust gelaten. Ik doorprik dit
als een gloeiendhete naald dat doet met een net te vlijtig opgeblazen ballon en
wel hierom :
• De
tijd is voor ieder van ons maximaal 24 uur per dag. Meer is er niet.
Weten hoe je die goed kan besteden is misschien wel de belangrijkste
vaardigheid die een mens kan hebben.
• De
persoon die een klus in een uur voor mekaar krijgt, lijkt het minder druk te
hebben dan diegene die er vijf uren over doet. Hoe druk iemand het heeft
is niet noodzakelijkerwijs indicatief voor de kwaliteit van het eindresultaat.
Iemand kan gewoon veel effectiever werken en dezelfde taak evengoed volbrengen
in veel minder tijd.
• De
drang tot het zogenaamde volproppen van een agenda, omdat men overspoeld wordt
met drukke activiteiten als sportschool, duizend en één gezinstaken, de agenda
van de kinderen (ook overvol gepropt want hey… er moet al vroeg gepresteerd
worden), de perfecte woning, de succesvolle carrière, het huishouden, de
gigantische vriendenkring… komt er tevens omdat men overal overheen lijkt te
hollen zonder tijd te winnen. Wordt er al eens een hoek van de drukke
tijd gespaard (door bijvoorbeeld snellere auto’s, mobieltjes of computer, door
automatische stofzuigers en grasmaaiers…), dan vullen we die tijd weer in met
de opgedrongen, niet te missen nonsense op TV. De complete reeks Mad Men,
Game of Thrones, West Wing… alles gaat er in één keer door. Dat mag… maar
waar men dat eerder op een luie regenachtige zondag zou kunnen doen, propt men
het ergens in dat net nog vrije agenda-gaatje.
• De zin
"Ik heb geen tijd voor" mag nooit worden uitgesproken. We krijgen
elke dag met zijn allen dezelfde hoeveelheid tijd. Als je iets niet kunt doen,
dan het gaat niet om de hoeveelheid tijd. Het gaat om de mate waarin je voor
iets tijd wilt maken. Het gegeven tijd, en hoe men die invult, zijn twee totaal
verschillende dingen. Dit is hoe de tijd werkt de hele tijd. Wat mensen
echt bedoelen als ze zeggen: "Ik heb geen tijd" is dat de
voorgestelde activiteit hun tijd niet waard is.
De enige
conclusie die overblijft is dat mensen die nooit tijd hebben leiden aan
tijdtekort, tijdschuld zeg maar. Dat kan alleen maar omdat ze a/ Niet
goed genoeg datgene doen wat ze doen en daardoor niet effectief met hun tijd
omgaan ofwel b/ niet weten wat ze willen bereiken waardoor ze overal achterna
hollen in de waan dat ze veel doen, zonder ooit optimaal hun doelen te kunnen
beëindigen. Als een soort vluchtvorm voor de leegte die hen bewust of
onbewust opjaagt.
Wie zijn
tijd niet volpropt met imaginaire drukte maar deze eerder doelbewust invult met
diepgaandere momenten van bestaan, zonder trivia of de alomtegenwoordige
nonsense van de gek gedraaide maatschappij, heeft sowieso meer rust. Wie
gewoon neen durft te zeggen omdat zaken nu eenmaal niet passen is sowieso
voorzien van rustiger gemoed. Tijd is wijsheid. Het is verrijkend om
af en toe omwegen te nemen. Serendipiteit is een zegen. Sommige van de beste
denkers in de geschiedenis hadden een aantal van hun beste ideeën tijdens
wandelingen nergens heen (niet met de wandelclub naarstig stappend met de
skistokken zwiepend op en neer naar weer een agenda-doel). Een namiddag
filosoferen met vrienden, een tekening maken, een vogelhuisje timmeren,
rondhangen in de tuin, kortom kleine dingen die over het algemeen niet worden
geassocieerd met de kenmerken van het drukke nahollen der leegte. Het is
de mogelijkheid om te pauzeren, om na te denken, en te ontspannen, om de
gedachten de vrije loop te laten. De agenda open laten voor
zelfreflectie, het om zich heen kijken, het concluderen, het in vraag stellen…
velen hebben hiervoor een diepgewortelde angst of nog erger, worden geleefd en
denken niet eens. Tijdsmeesterschap moet men leren. Eenmaal onder
de knie, keert de geest vaak scherper en efficiënter terug en overheerst de
wijsheid van de afstandelijke, rationele kijk op de dolle, razende maatschappij
vol prikkels en ziekelijke, op hol geslagen prestatiedrang en drukte.
