2008
Hier, vanachter deze zwak verlichte schrijftafel, ergens in het feestvermoeide Amsterdam, bedenk ik dat het tijd is voor een balans van een voorbijgevlogen jaar. Het is tijd voor 2008. De drang naar helderheid in de chaos van alles wat bestaat, maakt nu eenmaal dat het menselijk wezen ooit een cijfermatige indeling aan dit bestaan gaf. Een indeling, die de mens in staat moest stellen te beseffen wanneer wat gebeurde of kwam, een indeling waardoor we de tijd konden achterna hollen. Voor mezelf wens ik dat 2008 een jaar wordt vol rust, ver weg van wat ik 'de grote mallemolen der mensjes' ben gaan noemen. Elk jaar opnieuw wordt onze planeet een minder leefbare plaats, elk jaar opnieuw vervagen de normen een ietsje meer, elk jaar opnieuw zijn er talloze voornemens en vage beloftes en worden de eisen verscherpt, de lat verhoogd.De kleine luis die ik ben in deze zwaar verloederde pels, kan stillaan enkel nog zijn eigen waarden nastreven en zorgen voor dat kleine straaltje zonneschij