De Gek Gedraaide Wereld

In deze moderne consumptietijden moet alles flitsend en hip zijn. Plots ontstaat een onderwerp waarover iedereen het (om één of andere bizarre reden)heeft. Na een tijdje gaat dat onderwerp vervelen en verdwijnt het terug uit de dagdagelijkse gesprekken en uit de media. Binnenkort is het weer 'volle bak' op dat vlak met de nakende nationale verkiezingen. Een groot deel van ons overbevolkte land, neemt die dag ongetwijfeld zijn extra-vervuilende dikke 4x4 om er naar het stembureau mee te trekken, want tegen dan is het juni en is de 'Al Gore-CO2-hype' lang vergeten. De natuur en het klimaat in het bijzonder hebben echter lak aan hypes... maar dat nieuws staat binnen enkele weken waarschijnlijk niet meer op de voorpagina's. De meesten zullen hun gemoed, achteraf gezien, even hebben gesust met een korte koerswijziging in hun vervuilend gedrag, maar zullen uiteindelijk niks hebben veranderd aan hun finale milieuverloederings-bijdrage. Sommige idioten zullen zelfs nooit

"Life is what's happening, while planning other things". John Lennon

De voorbije dagen is een nieuwkomer verschenen op de Vlaamse wegen : het smogalarm. Een pak reacties wijzen wederom op de bijwijlen hilarische mentaliteit, die ons veel te verwend volkje dagelijks ten toon spreidt. Met het verbond sneller te rijden dan 90 km./u lijkt sommigen een basisrecht ontnomen. De voorspelbare argumentatie over mogelijke boetes, is niet aan de orde. Iedereen is ruimschoots op tijd verwittigd. Het werd in alle avondjournaals de dag vooraf duidelijk aangegeven. Achteraf komen klagen dat men geverbaliseerd wordt is des te makkelijk. Het feit dat de regel in Vlaanderen geldt en niet elders, doet niet ter zake. Wie in Vlaanderen bolt, dient zich aan de Vlaamse regels te houden. De rest wordt door de verkozen politiek bepaald. Bovendien merkte ik deze morgen, op dag 2 van het smog-alarm, nog steeds een pak chauffeurs die zich van de regel niks aantrokken. Dergelijke maatregelen zijn meteorologisch gelinkt en kunnen onmogelijk lang vooraf worden bekendgemaakt. Ze kome

Steeds meer onvrede bepaald het beeld van onze moderne maatschappij, steeds meer mensen leiden aan depressies, steeds meer stoppen slaan door, steeds meer egoïsme (niet in het minst aangaande ons milieu en zijn verwoesting) wordt ons deel. Misschien is het wel omdat onze maatschappij langzaam gek is gaan draaien van de niet aflatende prestatiedruk, die ons dagdagelijks wordt opgelegd. Iedereen wil eruit springen, hip, opvallend, speciaal, de sterkste, de slimste, de mooiste zijn. Iedereen wil erbij horen, vooral niet saai of onaantrekkelijk, maar des te werelds, intelligent en welvarend zijn. Er wordt eindeloos gestreefd naar status en erkenning, naar het mooiste stuk grond of grootste huis, naar de meest idyllische vakantie en de benijdenswaardigste carrière, naar de meest ideale partner met de spannendste seks, naar het meest perfecte gezin met de voorbeeldigste kinderen. Iedereen lijkt beroemd te willen worden, op televisie te willen komen, zich te spiegelen aan opgedrongen irreë