Opzij, Opzij, Opzij
We leven in een hectische tijd, waarbij het economische denken zich meer en meer in de verschillende vakgebieden nestelt. Zelfs de gezondheidszorg en het onderwijs worden erdoor ingekapseld. "Beleidsnormen, targetbepaling, assessment, swot-analyses, accreditaties, het-meten-is-weten-principe" zijn holle termen die de betrokken slachtoffers permanent onder druk zetten. Hoofdverpleegkundigen en docenten worden geleidelijk aan managers. De werkgevers bepalen een strikt kader, waarbij de werknemer steeds minder zeggenschap krijgt, maar eerder blootgesteld wordt aan meer controles, evaluaties en functioneringsgesprekken. Het diffuus beleidsplan wordt weinig concreet gecommuniceerd en de werknemers komen meer en meer in een soort strak keurslijf terecht, waar menselijkheid en creativiteit minder mogelijkheden krijgen om te ontplooien. Ondanks deze beperkingen in persoonlijke vrijheid, wordt er verwacht dat de werknemer uiterst flexibel, vitaal en mentaal fit blijft in ee