De zomer toont zijn rug

Voelt U het ook ? Sluimerend begon het rond 15 augustus. Het kwam pas goed op dreef op 2 september en piekt rond 1 oktober : de aloude vertrouwde vaart der volkeren, de ratrace. Weldra duiken termen weer op waar je sedert juni niks meer over had gehoord : burn-out, stress, levenskwaliteit, onthaasting, verzuring... niks daarvan tot 15 augustus. Dan is de mallemolen er nog wel, maar het verspreidt zich over vertrek- en aankomsthallen van luchthavens, zet zich voort op autosnelwegen naar het zuiden, gaat zich klemrijden in megafiles op weg naar de illusie van de badhanddoek en de cocktail, ontwikkeld zich onder de zon in de strijd om een ligstoel. Maar hier, aan het zogenaamde thuisfront is het dan uit met de ratrace. Tot nu. Want, daar zijn ze weer. De grauwe norse blikken, de stress en zijn frustraties, het tijdsgebrek, het gehol, de ellendige wachtrijen op de weg en in de supermarkt. De snelheidscontroles overal, de avondcursussen en sportactiviteiten die hervatten, de hysterische moeders in de avondlijke supermarkt, de overvloed aan grootouders bij de ochtendlijke schoolpoort, het nieuwe politieke seizoen en het gezeik daaromtrent in de media, het gezwets over de economie, de stakingen en overvloed aan misnoegde mensen. Uiteindelijk slaat zelfs de zon ervoor op de vlucht. OP dat moment start de moeder der Vlaamse pensenkermissporten, het "veldrijden", een nieuw seizoen. Voor sommigen, waaronder ik mezelf reken, HET signaal om onder te duiken. Wachtend tot de duistere herfst- en wintermaanden voorbij zijn en stil schuilend voor de razende gekgedraaide wereld. Als het even kan wordt de zon achterna gereisd, maar veelal is de duur te kort. Wachten tot de zon weer vrolijk piept en de lente ons weer toelacht is dan de enige zekerheid. Intussen raast de meute als geprogrammeerde machines weer door het kapotgebouwde landschap, op weg naar een volgend agendapunt. De carrière moet lonen, het gezin moet mee met succes, er moet brood op veel te veel planken, en liefst met de fijnste vleeswaren. De lemmingen zijn weer losgeslagen, de zomer toont zijn rug.

Populaire posts van deze blog

De Neoliberale Meritocratie

Misantroop